سخن جنگل
زوزه ی ِ باد است
و حنجره ی ِ پاره ی ِ جیر جیرک
جنگل سیاه
خش خش ِ پای برگ ها
چکاچک ِ تبر
سمفونی ِ پایان
ارمغان عطش جنگل
پنجره ای است چوبین
یا مرکبی پاگشوده به چهار سو
در نفس ِ دستان ِ تکبیر
گذر از پل... ؟ شوخی خیال
کدام سوی ِ آن
نصیب خواهد شد مرا...؟
علی رضا پرویز
شهریور هشتادو هشت